MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

XXI Niedziela Zwykła
Święto Apostoła Bartłomieja z Kany Galilejskiej. Jego ciało znajduje się w Bazylice Św. Bartłomieja na Wyspie w Rzymie, która stała się miejscem pamięci „Nowych Męczenników”. Wspomnienie Jerry'ego Essana Masslo, południowoafrykańskiego uchodźcy we Włoszech, ugoszczonego przez Wspólnotę Sant'Egidio; został zamordowany przez bandytów w 1989 roku. Wraz z nim pamiętamy o wszystkich uchodźcach.

Pierwsze czytanie

Izajasza 66,18-21

A Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę. Ustanowię u nich znak i wyślę niektórych ocalałych z nich do narodów Tarszisz, Put, Meszek i Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały mojej sławy ani nie widziały mojej chwały. Oni ogłoszą chwałę moją wśród narodów.
Z wszelkich narodów przyprowadzą jako dar dla Pana wszystkich waszych braci - na koniach, na wozach, w lektykach, na mułach i na dromaderach - na moją świętą górę w Jeruzalem - mówi Pan - podobnie jak Izraelici przynoszą ofiarę z pokarmów w czystych naczyniach do świątyni Pana. Z nich także wezmę sobie niektórych jako kapłanów i lewitów - mówi Pan.

Psalm responsoryjny

Psalm 117

Całemu światu głoście Ewangelię.

Chwalcie Pana, wszystkie narody,
wysławiajcie Go wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska,
a wierność Pana trwa na wieki.  
 

Drugie czytanie

List do Hebrajczyków 12,5-7.11-13

a zapomnieliście o upomnieniu, z jakim się zwraca do was, jako do synów:
Synu mój, nie lekceważ karania Pana,
nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza.
Bo kogo miłuje Pan, tego karze,
chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje.
Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i osłabłe kolana! Proste czyńcie ślady nogami, aby kto chromy nie zbłądził, ale był raczej uzdrowiony.

Czytanie Ewangelii

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Łukasza 13,22-30

Tak nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: "Panie, otwórz nam!"; lecz On wam odpowie: "Nie wiem, skąd jesteście". Wtedy zaczniecie mówić: "Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś". Lecz On rzecze: "Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości!" Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Homilia

Czytania liturgiczne tej niedzieli otwierają się wizją zbawienia: „Przybędę – mówi Pan – by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę” (Iz 66, 18). Można by rzec, że Bóg nie ukrywa swojego planu zbawienia, który polega na uczynieniu z wszystkich narodów ziemi jednej rodziny. W Ewangelii znajdujemy pytanie skierowane do Jezusa: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” (13, 23). W rzeczywistości panująca opinia opierała się na przekonaniu, że przynależność do narodu wybranego wystarczy, aby uczestniczyć w przyszłym Królestwie. To pytanie zdaje się jednak sugerować, że nie ma w tym nic przesądzonego. Jezus zgadza się, ale idzie dalej. Nie odpowiada bezpośrednio rozmówcy i zwraca się do wszystkich: „ Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają”. Drzwiami tymi jest Ewangelia. Centralne pytanie zadane przez Jezusa dotyczy zatem pilnej potrzeby trzymania się Ewangelii. Kto przyjmuje Ewangelię sercem, zostaje oczyszczony z uczuć obojętności, egoizmu i nienawiści. Wiemy to z doświadczenia: drzwi egoizmu są szerokie. List do Hebrajczyków słusznie przypomina nam o napominaniu. Tak, o napominaniu naszych serc, naszego postępowania. To prawda, że „wszelkie karcenie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi błogi plon sprawiedliwości” (w. 11). Owocem tym jest radość z wejścia do wielkiej sali przygotowanej przez Pana, gdzie „przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym” (Łk 13, 29).